|
Na zo'n 3 jaar wachten gebeurde het dit jaar dan eindelijk: mijn eerste Ocicat werd geboren. Een mooie zwart-zilver gespotte vader en een prachtige blauwe moeder kregen vier bloedjes van kinderen in de kleuren blauw en blauw-zilver. Drie dochters en een zoon.
 Hoewel ik in eerste instantie uitkeek naar een tawny of een chocolate kitten, viel ik als een blok voor de blauwe moeder. Om vervolgens ook als een blok te vallen voor haar dochter. Maar hoe moest ik ze thuis vertellen dat er gezinsuitbreiding kwam? En dat het geen Burmees zou zijn? Het was al weer zo'n 6 jaar geleden dat er voor het laatst een kitten van buiten kwam. Hoe zouden ze allemaal reageren? Ik schatte in dat de oudsten het allemaal wel rustig over zich zouden laten heen komen en dat de jongsten er de meeste moeite mee zouden hebben. Voor een deel kreeg ik gelijk. Toen Lani kennis kwam maken met de groep blies en bromde ze tegen elke kat. En als dat niet genoeg was om ze op afstand te houden, sloeg ze naar ze met uitgeslagen nagels. Ja, zo maak je vrienden! Nog nooit is er bij mij een kitten binnen gekomen met zulk fel gedrag. De jongsten (moeder en 2 kittens van 19 weken oud) bliezen fel terug en maakten zich uit de voeten. Ze trokken zich terug op de bovenverdieping. Aangezien Lani toen nog niet doorhad hoe de kattenluiken werkten, konden ze haar mooi uit de weg gaan. Slim bedacht van die rakkers! Mijn middelste en jongste kater (beide gecastreerd) waren erg bang voor dat kleine ding. Ze hadden waarschijnlijk de woede uitbarstingen van de moeder van mijn kittens nog vers in het geheugen. De jongens namen geen enkel risico. Ze bliezen terug en liepen met een grote boog om haar heen. De oudste katten keken haar verbaasd aan als ze zo te keer ging, maar namen verder geen notitie van haar. Mijn 6 jaar oude Mirre is een moederdier in hart en nieren. Zij zag wel wat in die kleine meid en de mogelijkheid tot het adopteren van een gevlekt kind. Ze bood zich duidelijk aan, zonder zich op te dringen. Geweldig om te zien hoe ze te werk ging.  Binnen een paar dagen was het echter al groot en deels geregeld. De kittens begonnen voorzichtig met elkaar te spelen. De twee jongens kregen door dat al dat geblaas niet veel om het lijf had en ontspanden zich ook. De inzet van Mirre werd beloond. Lani lag na 5 dagen al bij haar te sabbelen. Tot grote tevredenheid van beide. De felheid waarmee ze op al die nieuwe katten reageerde, bewaart ze nu voor momenten dat het echt nodig is, zoals een trip per auto naar de dierenarts, hoewel ze voor hemzelf poeslief was. Ik verheug me erop haar groter en volwassen te zien worden. Ongetwijfeld zullen al die Burmezen hun invloed hebben op haar vurige aard. Maar in welke mate zal alleen de tijd ons leren. |
Nederlandse Burmezen Club  Member of Ocicat Club Holland  |
© 2006-2024 Cattery Nimble Nymph - Alle rechten voorbehouden