Zatergag 23 juli 2005.
Vanmorgen ging m'n mens alweer weg.Gelukkig niet zo lang. Toen ze thuis kwam heeft ze het raam weer open gedaan, maar ik vond het te koud en ben binnen gebleven.
's Avonds met z'n allen op schoot gelegen, al was het wel een beetje dringen. Toen ik met Zohra wilde spelen, blies ze en liep weg. Heb me toen opgekruld tegen Robbyn aan. Die wilde me steeds wassen en daar kon ik niet van slapen. Ben dus even op tafel gaan zitten en toen hij in slaap was gevallen ben ik weer terug gegaan. Hij werd een beetje wakker en waste me toch weer een beetje. Gelukkig ging hij gauw weer slapen. Toen heb ik ook m'n ogen dicht gedaan.
Na het eten van m'n laatste brokken, een geintje uitgehaald met m'n mens. Ze was vergeten dat het raam nog open stond, dus zijn we allemaal naar buiten gegaan. Komt ze onze kamer in....kon ze ons niet meer vinden. Toen deed ze het raam dicht en daar schrok ik een beetje van, want dan kon ik niet meer naar binnen. Gelukkig ging er toen een lamp aan en deed ze de keukendeur open.Ze heeft ons één voor één naar binnen gedragen, want niemand wilde uit zichzelf gaan. Ze werd er niet eens boos om. Tof mens.

Zondag 24 juli 2005.
Wilde vanmorgen de tuin verkennen, maar het gras was nog nat. Ben snel weer naar binnen gegaan. Pas toen de zon er door kwam, ben ik weer naar buiten gegaan. Heb met Robbyn gespeeld, achter Zohra aangerend en Quibus even achterna gezeten. Die kan me toch rennen! Zou je van zo'n bolle niet denken.
Als ik tegen Robbyn aankruip, gaat hij me helemaal wassen. Dat vind ik erg fijn. Maar als ik wil slapen, houdt hij me op die manier wakker. Weet nog niet hoe ik 'm dat aan z'n verstand moet brengen.
's Avonds ontdekte ik dat er vissen waren. Heb eerst vanaf de grond toe zitten kijken en ontdekte toen dat ik er vlak voor kon gaan zitten. Gaaf joh, ze zwemmen zo voor m'n neus langs. Heb geprobeerd ze te vangen, maar dat ging niet. D'r zat glas voor. Ik ontdekte wel een gaatje, maar daar paste alleen m'n pootje door. Robbyn heeft de hele tijd van boven op de vissen zitten kijken naar mij. Ik ben op zoek gegaan naar een andere opening, maar Rob zei dat die er niet was. Ik dacht dat hij me voor de gek hield, maar hij bleek gelijk te hebben. Toen ik hem ernaar vroeg, vertelde hij dat m'n mens er wel in kan, maar wij niet. Gemeen hoor.

Maandag 25 juli 2005.
M'n mens heeft me vandaag beschuldigd van diefstal. Nou jaaaa! Ik was helemaal verontwaardigd. Hoe kon ze dat nou denken? Ze zei dat ze van alles kwijt was en dat ze mij ermee had zien lopen. Ze is op zoek gegaan en vond toen m'n geheime bergplaats achter de slaapbank. Daar bewaar ik belangrijke dingen. Ik had er al een eend, een paar sokken en haar centimeter neer gelegd. Ze was gelukkig niet echt boos op me, maar ze vond het niet fijn dat ik dingen verstopte.
Na het spelen bij Robbyn en Zohra in de stoel geklommen. Eerst mopperde Zohra een beetje, maar als ik me netjes gedroeg, mocht ik er wel bij komen liggen. Zo ontdekte m'n mens ons. Ze pakte gauw de camera en wilde ons op de foto zetten, maar ik hoorde een piepje en ben toen gauw uit de stoel gesprongen. Daar baalde ze van. Ze heeft toen met hun gekroeld en daar baalde ik weer van, want dat wilde ik ook wel. Net toen ik weer in de stoel wilde springen, liep ze weg. Heb toen gewacht tot ze op de bank ging zitten en heb daar m'n kroel gehaald.

Dinsdag 26 juli 2005.
Vannacht met Robbyn's veter gespeeld. Heb 'm zelfs mee naar boven genomen, het bed in. Opeens legde m'n mens haar voet erop. Eerst vond ik dat gemeen, maar daarna ook spannend. Nou kon ik proberen om m'n veter terug te krijgen. Net toen ik lekker bezig was, heeft ze de veter gepakt en verstopt. Ik heb nog geprobeerd te kijken waar ze 'm neerlegde, maar ik kon 'm niet meer vinden. M'n beklag gedaan bij Robbyn, want die had op het voeteneinde toe zitten kijken. Hij kon me niet helpen, zei hij. Volgens hem mogen we niet met speelgoed op het bed komen spelen. Als we het wel doen, pakt ze het af. Tegenvaller, dat had hij me wel eens eerder mogen vertellen.

Woensdag 27 juli 2005.
Vanmorgen na het eten kon ik niet meer naar buiten, het raam zat dicht. Heb luidkeels geroepen dat dat een foutje moest zijn, maar dat hielp niet. M'n mens heeft de bakken schoongemaakt, ons een snoepje gegeven en is vertrokken. Zelfs bij de voordeur was ze me te snel af. Dit is een slechte dag.
Tegen de avond kwam ze eindelijk terug met tassen vol spullen. Daar mocht niemand aan- en vooral niet ìnkomen. Even dacht ik dat het me toch gelukt was. Ik klom toch in een tas, maar die had ze helaas al leeg gehaald. Ik wist wel dat het vandaag niet meer goed ging komen. Na het eten mochten we eindelijk naar buiten. Dat was pret van korte duur, want het begon al snel te regenen en niet zo zachtjes ook. Blijkbaar heb ik vandaag een
"offday" zoals ze dat noemen. Ben maar bij m'n mens op schoot geklommen voor een knuffel en een tukkie. Vandaag komt het niet meer goed.

Donderdag 28 juli 2005.
Kreeg weer een snoepje toen m'n mens wegging. De anderen eten dat meteen op, maar het rolde zo lekker.... Ik heb niet eens gemerkt dat ze de deur uitging. Toen ze weer terug kwam, heeft ze de deur en het raam opengedaan. Ik vond het buiten veel te warm en ben binnen gebleven.
's Avonds iets geks gedaan. Weet eigenlijk niet eens wat. Opeens had ik een vieze smaak in m'n mond en ik liep te klappertanden en te schuimbekken. M'n mens schrok zich gek, pakte me op en probeerde in m'n bek te kijken. Het schuim zat in de weg, dus dat heeft ze met haar vingers weggehaald en toen legde ze me op m'n rug en duwde m'n bek open. Ik heb flink tegen gewerkt, want ik wilde dat niet. Ze legde nog uit dat ze het allemaal niet zo bedoelde, maar dat ze bang was dat ik in m'n bek was gestoken. Maar ik had geen pijn, dus dat was het niet. Opeens ontdekte ze een plek op m'n schouder waar een stinkend plakspulletje op zat. Ze noemde het hars. Ze probeerde het weg te vegen, maar dat lukte niet. Toen heeft ze een schaar gepakt, mij in de houdgreep genomen (ik zag de bui alweer hangen) en dat spul weggeknipt. Nou heb ik een kale schouder. Dat stinkspul is er dan wel af, maar ik zie er niet uit. Was daarna zo moe dat ik ben gaan slapen. Niet op schoot, maar ernáást!
's Nachts wraak genomen door te gaan spoken. Bleek geen goed idee. Ze kwam uit bed, greep me in m'n nekvel, zei een boel boze dingen en zette me bij de trap op de grond. Ben maar naar beneden gegaan.