|
In december 2008 heeft Mirre een prachtig nestje kittens gekregen die allen een nieuw thuis vonden. In de zomer van 2009 was dochter Phèdre aan de beurt. Ook zij kreeg een fantastisch nest, waarvan de laatste kinderen in het najaar “uitvlogen”. Tegen het einde van het jaar vond ik het eigenlijk wel fijn als Mirre weer kittens zou krijgen. Omdat de combinatie van haar met Ice Boy zulke mooie en lieve kittens had opgeleverd, hadden we afgesproken die combinatie te herhalen. Dus stopte ik met haar de pil te geven. Vervolgens zat er niets anders op dan te wachten tot ze krols zou worden.
 Mirre zou Mirre niet zijn als ze niet alles op haar eigen manier en in haar eigen tempo zou doen. Dat had ze in de voorgaande jaren al duidelijk gemaakt en nu was het niet anders. Januari en februari gingen voorbij zonder dat er iets gebeurde. In maart werd ze schijnzwanger. Hoera, de hormonen waren wakker! Ja, maar dochter Phèdre en kleindochter Charo waren dat ook. Mirre's melkklieren zwollen behoorlijk op en daar konden die twee heerlijk aan sabbelen. Na een periode van ruim 6 weken in en uit schijnzwangerschappen rollen, was ik het behoorlijk beu. Ik bracht met Mirre een bezoekje aan Ice Boy, in de hoop dat ze bij hem zou willen blijven. Dan zou er niet meer aan haar tepels gesabbeld worden en wie weet werd ze dan eindelijk eens gewoon krols. Mirre vond het maar niets, ze is niet zo'n fan van autorijden. Toen ze na aankomst eenmaal ontspannen was, nam ik haar mee naar het verblijf van Ice. Ze keek 'm aan en begon ogenblikkelijk zachtjes te brommen. Daar maakte Ice gelukkig geen probleem van. Die paradeerde mooi op en neer en fluisterde allerlei mooie woordjes tegen haar. Mirre was er niet van onder de indruk. Toen hij een liedje voor haar begon te zingen, was bij Mirre plots de maat vol. Ze sprong naar z'n verblijf en timmerde stevig tegen het gaas. Was hij nou helemáál? Ice nam geen enkel risico en trok zich achter in zijn verblijf terug om daar een nieuw plan van aanpak te bedenken. Na een kleine pauze (waarin Mirre wel bedaarde, maar ook zachtjes bleef brommen) kwam Ice opnieuw naar haar toe. Hij begon weer zachtjes tegen haar te fluisteren. Toen ze daar rustig naar bleef luisteren, schakelde hij over op het citeren van gedichtjes. Eerst een heel romantische (die ze stoïcijns aanhoorde). Gevolgd door een grappige (waar ze stiekem in haar pootje om moest grinniken). Omdat hij dacht nu eindelijk de juiste snaar getroffen te hebben, ging Ice dapper door met citeren. Hij had duidelijk de smaak te pakken en Mirre liet 'm rustig z'n gang gaan. Tot hij in zijn enthousiasme aan een schunnig gedichtje begon. Dát pikte Mirre niet en ze timmerde stevig tegen het gaas om haar onvrede kenbaar te maken. Ice heeft zich toen terug getrokken op de bovenste plank van z'n krabpaal. Waarna Mirre hem haar rug toe keerde.  Om het niet verder te laten escaleren, heb ik Mirre maar weer meegenomen. Dan maar niet logeren bij zo'n mooie vent. Hoewel het niet het door mij gewenste resultaat had, had het wel een prettige bijkomstigheid. Mirre werd niet meer schijnzwanger! Was ons bezoekje toch nog ergens goed voor geweest. Vervolgens gebeurde er weken lang weer helemaal niets. Eind mei werd ze dan eindelijk krols. Niet luidruchtig brullend, maar verder echt krols. Even af gewacht of het door zou zetten (en dat deed het) en toen een kamertje voor haar gereserveerd naast Ice Boy. Na een voorspoedig ritje met de auto, kwamen we 's avonds bij haar loverboy aan. Natuurlijk had Mirre weer een trucje uitgehaald. Ze is immers niet zo dol op autorijden? Bij aankomst bleek niets meer van haar krolsheid.(zucht). Na anderhalve dag logeren, kregen haar hormonen toch de overhand en werd ze alsnog krols. Maar Ice zag ze nog steeds niet echt zitten. Dat heeft nóg een dag geduurd. Vervolgens zijn die twee bij elkaar gezet en dat ging gelukkig allemaal goed. Beide hebben het heel gezellig samen en ze vermaken zich kostelijk. Van een dekking was echter geen sprake, dus dat betekende wederom wachten.  Wachten op de volgende krolsheid, wachten op de medewerking van Mirre en wachten op de behendigheid van Ice. Ooit zullen die twee vast nog wel eens voor kittens gaan zorgen, maar wanneer....? Dat weet alleen onze Lieve Heer. Ruim een week later had ik de baasjes van Ice aan de telefoon. Tijdens ons gesprek hoorde ik een kat brullen en verbaasd vroeg ik wie dat was. Dat bleek Mirre te zijn. Oorverdovend krols, maar nog niet bereid om Ice toe te laten. Gelukkig gebeurde dat enkele dagen later wel en is ze een aantal keren gedekt. Nu maar afwachten of ze ook zwanger is, maar dat is voor het volgende nummer. |
Nederlandse Burmezen Club  Member of Ocicat Club Holland  |
© 2006-2024 Cattery Nimble Nymph - Alle rechten voorbehouden