AVONTUREN > DJAVI`S DAGBOEK > WEEK 11
Zondag 18 september 2005.
Al een hele week niets in m'n dagboek geschreven. Er viel ook weinig te melden. Elke dag als m'n mens thuis kwam, mochten we naar buiten. Maar het is buiten al snel koud en kil en nat. Daarom zijn we steeds al vlug weer binnen. Als m'n mens ons binnen ziet liggen, gaat ze het raam dicht doen. Dat scheelt natuurlijk wel in de kou, maar we kunnen er dan ook niet nog even uit voor een frisse neus.
Heb wel eens hardop staan te klagen, maar daar reageert ze nauwelijks op. 's Nachts is het ook kouder. Al een paar maal bij m'n mens onder de dekens gekropen of, als dat niet ging, dicht tegen haar aan gaan liggen. Soms vind ik haar dan zo lief, dat ik haar ga wassen. Dat wil ze niet hebben en dan trekt of duwt ze me weg. Moet nog eens bedenken hoe ik haar dat duidelijk kan maken.
Naar buiten gaan is niet altijd leuk meer. Het gras is nat en daar krijg je koude tenen van. Als de zon schijnt, kan ik me op de vlonder lekker opwarmen. Zo stilzitten is echter niets voor mij. Ik wandel dus regelmatig een rondje door de tuin, wip even naar binnen voor een aai en een knuffel en ga dan weer in de zon zitten.
Zojuist had m'n mens me goed te pakken, net toen ik weer naar buiten wilde gaan. Ze greep me in m'n nekvel, pakte me op en legde me op m'n rug op haar schoot. Daarna heeft ze m'n nagels geknipt. Heb haar gevraagd waar dat goed voor was, ik vond ze net mooi van lengte. Blijkbaar denkt zij daar anders over. Daarna heeft ze m'n oren uitgeveegd onder het mompelen van allerlei lelijke klanken. Dat nam ik niet en heb stevig tegen gewerkt. Toen ze eindelijk tevreden was, heeft ze me laten gaan. Ik wist niet hoe gauw ik buiten moest komen. Van nagels knippen zie in het nut niet in en het is gelukkig niet eng, maar van m'n oren moet ze afblijven.
Dinsdag 20 september 2005.
Vanmorgen kwam de vader van m'n mens zomaar binnen terwijl ze helemaal niet thuis was. Ik ben natuurlijk wel even gedag gaan zeggen en we hebben even gespeeld. Daarna ging hij weer weg. Dat vond ik wel een beetje raar. Plots hoorden we iets in de tuin en daar stond de vader. Hij heeft er met stenen gesleept en hij heeft ook iets met grond gedaan. Hij is een hele tijd bezig geweest. Toen m'n mens 's avonds thuiskwam en ik haar vertelde dat we bezoek hadden gehad, was ze niet eens verbaasd. Ze heeft ons eten gegeven en daarna zijn we eens in de tuin gaan kijken.
Eerst was er een stapel grote stenen en op de grond lagen kleine stenen. Nu lagen er op de grond grote stenen en lagen er kleine stenen op een stapel. Het lijkt alsof er achter in de tuin nu ook een vlonder is, alleen dan van stenen. Ben benieuwd wat daar de bedoeling van is.
Woensdag 21 september 2005.
Vanmorgen was de vader van m'n mens weer terug en hij heeft weer in de tuin gewerkt. Hij was alweer weg toen m'n mens thuiskwam. We zijn samen in de tuin gaan kijken en daarna ben ik gaan spelen. Heb met Quibus een geintje geprobeerd uit te halen, maar ik ving alleen maar klappen. Zelfs m'n mens mopperde op haar. Ik gauw naar m'n mens om lekker zielig te doen en troost te zoeken, maar daar wilde ze niets van weten. Ik kreeg een aai en ze zei dat ik inmiddels beter had moeten weten dan Quibus te plagen. Daar kon ik het mee doen.
Donderdag 22 september 2005.
Vannacht weer tegen m'n mens aangekropen en haar gewassen. Ben in d'r nek begonnen en heb zo naar boven geprobeerd te werken. Ik was nog niet zo ver toen ze haar hand op haar hoofd legde. Daar heb ik geprobeerd omheen te wassen en toen greep ze me in m'n nekvel en trok me onder de dekens. Daar was het lekker warm en ik ben er in slaap gevallen. Toen ik weer wakker werd en onder de dekens uitkwam, bleek het al licht te worden. Na een rondje door de kamer, ben ik weer tegen m'n mens aangekropen. Ze lag nu op haar andere zij en zo kon ik mooi bij de andere kant van haar nek. Die heb ik dus even gewassen. Het duurde niet lang voor ze me wegduwde.
Even later kwam Yottum naar ons toe en we hebben even goedemorgen geneusd. Dat deed hij ook met m'n mens en daarna waste hij haar neus zonder dat ze hem wegduwde. Dat vond ik gemeen, dat kan niet kunnen!! Net toen ik luidkeels wilde protesteren, liep de wekker af. Ik heb Yottum wel aangehouden en wilde verhaal halen, maar hij glimlachte alleen maar en weigerde iets te zeggen.
Vrijdag 23 september 005.
Vanmiddag lekker in de zon gespeeld en daarna m'n buikje rond gegeten. Ben daarna nog wel naar buiten geweest, maar m'n mens bleef binnen. Het werd al vroeg donker en koud, heb de tuin toen maar gelaten voor wat die was. Toen m'n mens het raam ging sluiten, was iedereen in huis, behalve Yottum. Even leek het alsof hij toch binnen zou komen toen m'n mens hem riep, maar hij bedacht zich. Toen is ze hem gaan halen.
Ik was best moe van het spelen en ben op schoot geklommen. Toen ik vlakbij haar gezicht lag, moest ik opeens weer denken aan wat Yottum vanmorgen presteerde. Dat hij m'n mens d'r neus waste, zonder dat ze hem wegduwde. Heb het ook eens geprobeerd en warempel, ze vond het niet erg. Haar kin mocht ik ook wassen, maar verder niet. Ik mag ook niet te lang wassen, dat moet ik onthouden.
Ben nu erg moe en ga zometeen lekker slapen. Ik heb geen zin meer om in m'n dagboek te schrijven, dus dat doe ik nu voor het laatst.
Groetjes,
Djavi.
