Dinsdag 9 juli 2002.
We hadden vanmiddag even bezoek, maar dat vond ik niet zo interessant. Toen we weer alleen waren kregen we te eten. Daarna heb ik lekker een hele tijd gek gedaan: de kamer doorgesjeesd, de kasten op en af en over, per ongeluk (ja echt) een plant van de vensterbank geknikkerd, Yottum achtervolgd en besprongen, over Quibus gesprongen.... Iedereen was blij toen ik moe was en bij m'n mens op de bank klom. Kan er niets aan doen, zo af en toe heb ik dat en dan moet het eruit.

Zaterdag 13 juli 2002.
M'n mens heeft een paar dagen vrij genomen, maar ik heb er weinig aan gehad. Ze is zo vaak weg geweest. Aan het einde van de morgen vertrok ze weer voor een paar uur, zoals gewoonlijk. Toen ze weer thuis kwam, heeft ze zich op de bank geinstalleerd met een boek. Kijk daar hebben we wat aan. Dan kan ze tenminste aaien en knuffelen en kroelen met me, als ik er tenminste voor in de stemming ben. Ik wil d'r wel graag thuis hebben, maar ik hoef niet constant op schoot. Dus ik heb, zoals gebruikelijk, de boel op z'n kop gezet en ben daarna onder een handdoek voor het raam in het zonnetje in slaap gevallen.

Zondag 21 juli 2002.
Vandaag moest ik er weer aan geloven: de weegschaal kwam weer tevoorschijn. Ik heb al een paar keer geprobeerd uit te leggen dat ik daar te groot voor wordt, maar m'n mens wil er niets van horen. Uiteindelijke conclussie: ik weeg nu ongeveer 2750 gram. Ongeveer, want ik wilde niet stil blijven zitten. Misschien begrijpt ze het dan wel.