Don, 21 Nov 2024

  

Member of
Mundikat


Member of

AVONTUREN > DJAVI`S DAGBOEK > WEEK 5

Zaterdag 6 augustus 2005.
's Middags kwam m'n mens thuis en we mochten niet eens naar haar toe. Ze sleepte dingen naar boven en rommelde daar behoorlijk. Toen ze weer beneden kwam, mochten we eindelijk door de deur. Rob en ik waren hartstikke nieuwsgierig en zijn meteen naar boven gerend. M'n mens kwam ons achterna.
Ze heeft de halve kamer opzij geschoven. Toen heeft ze die dingen, die ze naar boven had gesleept, in elkaar gezet. Het bleek een bed te zijn. Ze vertelde dat die van oma was geweest, maar die ken ik niet. Rob vertelde me dat hij haar een keer had bezocht samen met m'n mens. Het was een oude mevrouw en ze woonde ver weg, want ze waren er met de auto naar toe gegaan. Nou, het zal wel. Van wie dat bed geweest is, vind ik niet zo belangrijk. Veel belangrijker is dat het bed nu voor ons is. Gaaf joh! Alleen....we hebben toch al een bed? Daar ligt m'n mens ook in. Ze zou ons toch niet beu zijn? Toegegeven, we maken het 's nachts wel eens een beetje te dol en dan moppert ze op ons. Zouden we niet meer op bed bij haar mogen? Niet meer lekker tegen haar aankruipen? Zelfs niet meer onder het dekbed als het koud is?

Zondag 7 augustus 2005.
Gisteravond voor alle zekerheid gewacht tot m'n mens sliep en toen tegen haar aangekropen. Later zelfs onder het dekbed gekropen, want ik had het koud. Toen ze wakker werd lag ik nog bij haar en aaide ze me. Zou ze het dan toch niet erg vinden? Onder het dekbed uitkruipend, zag ik Robbyn en Zohra ook op bed liggen. Ook zij werden niet weggejaagd. Heb ik me om niets zorgen lopen maken.

Maandag 8 augustus 2005.

Nadat m'n mens was thuis gekomen en we hadden gegeten, mochten we naar buiten. Het was wel fris, maar door druk te spelen blijf ik warm genoeg. Op een gegeven moment waren alleen Robbyn en ik nog buiten. Ik weet niet wie dat aan m'n mens verteld heeft, want opeens stond ze bij het raam ons te roepen. Ik ben naar binnen gestormd met Robbyn op m'n hielen. Het eerste wat ze deed, was ons een stevige knuffel geven, daarna deed ze het raam dicht. Dat vond ik eigenlijk best een rotstreek.

Donderdag 11 augustus 2005.
Vanmorgen m'n mens wakker gemaakt door op haar oor te gaan liggen en m'n motortje op z'n hardst te laten snorren. Ze werd er goed wakker van en we hebben daarna even stevig gekroeld. Toen ze weer wegging, heb ik even zitten siepen en ben toen gaan slapen. Gelukkig kwam ze al snel weer thuis. Heb haar toen geclaimd om eens uitgebreid te knuffelen en te vrijen. Voor de afwisseling wel af en toe met Robbyn gespeeld, maar toch steeds weer op schoot geklommen.
Na het avondeten lag ik op schoot uit te buiken, toen m'n mens me vroeg of ik weer ziek aan het worden was. Ik schoot meteen overeind en keek haar niet begrijpend aan. Legde ze uit dat ik vandaag nou niet echt veel gegeten had. Ik heb geruststellend gemompeld en ben weer gaan liggen. Daar nam ze geen genoegen mee. Dus ik mompel weer wat tegen d'r en knijp ter geruststelling m'n oogjes dicht. Ze wilde het echt serieus weten en porde in m'n zij en draaide me daarna op m'n rug. Ik glimlachte naar d'r en opeens zag ik haar blik veranderen. Dus ik, nieuwsgierig, ging zitten en keek haar vragend aan. Toen vertelde ze me dat m'n grote tanden aan het doorkomen zijn. Daarom at ik natuurlijk wat minder. Ze aaide me over m'n bol en kriebelde achter m'n oren. Ik snapte het niet, maar blijkbaar was nu alles goed en ik krulde me op in haar armen om lekker te gaan tukken.

Bevriende catteries

Alchymists

Brookside

Emibell

Niraja

Zebdaj

Member of
Nederlandse Burmezen Club


Member of
Ocicat Club
Holland