Zaterdag 30 juli 2005.
Vandaag begon ik wel lekker. Gewoon gegeten en even buiten gespeeld. Toen m'n mens wegging, lag ik te slapen en hoefde geen snoepje. Een paar uur later kwam ze weer thuis en lag ik nog steeds te slapen. Ze gaf me een paar aaitjes en liet me lekker liggen.
Toen er bezoek kwam, ben ik in de tuin gaan liggen. Ze zullen best wel aardig zijn, maar ik voelde me niet zo lekker. Toen ze weer weg waren, ben ik bij m'n mens op schoot gaan liggen slapen. Ook toen het etenstijd was, bleef ik liggen en eten wilde ik niet. Ik ben naar boven gelopen en op bed gaan liggen. Even later kwam m'n mens bij me kijken en heeft me daarna een uurtje laten slapen. Toen ze weer boven kwam, vond ze me zo warm, ze vertrouwde het niet. Ze nam me mee naar beneden om me beter in de gaten te houden. Ik heb de hele avond geslapen. Pas toen ze naar bed ging, voelde ik me een beetje beter. Heb een beetje gegeten en ben toen boven tegen m'n mens aangekropen.

Zondag 31 juli 2005.
De hele nacht bij m'n mens blijven liggen en veel geslapen.Voelde me vanmorgen wat prettiger, heb ook wat gegeten, maar m'n bakje leeg lukte nog niet. Heb even toegekeken hoe m'n mens de kattenbakken schoonmaakte en ben toen naar boven gegaan. Daar is het heerlijk rustig en dat grote bed heb ik dan helemaal voor mezelf. Ik ben boven niet alleen, want meestal is Zohra er ook, die ligt dan in een mandje. Robbyn kwam ook boven. Hij ging eerst op de strijkplank liggen en is daarna bij Zohra in de mand gekropen. Heb veel geslapen. M'n mens kwam regelmatig boven even kijken hoe het met me ging. Halverwege de middag ben ik naar beneden gegaan en heb op schoot liggen slapen. Wilde niet eten. Pas voor de nacht heb ik een paar brokjes opgeknabbeld en ben toen boven bij m'n mens op bed geklommen. Robbyn kwam ook bij me liggen en dat was fijn.

Maandag 1 augustus 2005.
Vannacht wakker gemaakt door m'n mens en Robbyn. Ik lag te kreunen, zeiden ze. Ik was me nergens van bewust en heb m'n ogen weer dicht gedaan. Robbyn wou met me spelen en begon in m'n nekvel te bijten. M'n mens heeft 'm dat verboden en toen liet hij me met rust.
Bij het opstaan was ik nog steeds niet lekker, hoewel ik wel een beetje heb gegeten. Daarna weer naar boven gegaan om te gaan slapen. M'n mens is met lood in d'r schoenen weggegaan, vertelde Robbyn later. Het duurde lang voor ze weer thuis kwam. Rob legde uit dat ze was werken en dan is ze lang van huis. Daar baalde ik van. Ik vond het wel fijn dat ze zo de hele dag thuis was. Maar als ze niet ging werken, kon ze geen brokjes voor ons kopen, zei Rob. Dus dan moet het maar.
Net voor ze thuis kwam, joelde Yottum:"Daar is ze weer!" Iedereen stormde naar de voordeur. Ik ben enthousiast meegerend en jawel hoor, daar was ze weer. Ze was blij ons weer te zien en nog veel blijer dat ik beneden was en weer helder uit m'n oogjes keek. Ik voelde me inderdaad stukken beter. En een honger dat ik had! Gelukkig ging ze meteen naar de keuken om ons eten te pakken. Ik heb steeds geroepen dat ze op moest schieten.
De hele avond heb ik met Robbyn gestoeid, tikkertje gespeeld en heen en weer gerend. Pas toen het al heel laat was, bij m'n mens op schoot geklommen voor een knuf en een aai. Voor het slapen gaan weer een bak brokken naar binnen gewerkt, nog even gespeeld en toen tegen m'n mens aangekropen om te gaan slapen.

Dinsdag 2 augustus 2005.
Vanmorgen m'n mens gewekt door haar te wassen en toen Zohra een paar kusjes gegeven. Beneden eten gekregen en daarna buiten gespeeld. Daarna is m'n mens weer gaan werken. 's Avonds tot laat buiten gespeeld. Ben braaf gekomen toen ze me binnen riep en Robbyn ook. Quibus, Yottum en Zohra heeft ze moeten halen.
Voor het slapen gaan even met m'n mens geknuffeld en opeens zag ik Zohra liggen. Ik ben naar haar toe gelopen en ze stak een pootje naar me uit. Dat zag ik als een uitnodiging om te komen spelen. Dat vond ik zo gaaf! Ik in de startblokken voor een flinke stoeipartij.... Dat bleek niet de bedoeling. Zohra blies naar me en is in haar mandje gaan liggen. Daar baalde ik van. Even troost gezocht bij m'n mens en toen naar beneden gegaan om Robbyn te zoeken.
Donderdag 4 augustus 2005.
Vanmorgen uitgeslapen met z'n allen, ontbeten en naar buiten gegaan. Vrijwel de hele morgen in de tuin gebleven. Hoorde ik opeens m'n mens met brokjes rammelen. Ik ben snel gaan kijken of ze voor mij waren. Dat bleek het geval te zijn, dus even flink zitten schrokken. Daarna is m'n mens weer weggegaan en toen ze thuiskwam, was het al bijna donker. Ze maakte meteen eten voor ons en toen mochten we weer even de tuin in. Het is best spannend om in het donker buiten te zijn, maar ook koud. Dus toen m'n mens ons riep, ben ik snel naar binnen gegaan. Yottum en Robbyn heeft ze moeten halen en daarna was ze Zohra kwijt. Die bleek boven in een mandje te liggen.

Vrijdag 5 augustus 2005.
Toen m'n mens van d'r werk thuiskwam, mochten we niet naar buiten. Het regende. Ze heeft allemaal bakjes in elkaar gezet, het zijn net kleine huisjes. De anderen hadden het er niet zo op, maar ik vond ze wel geinig. Daarna is ze met een boek op de bank geploft. Opeens ging de telefoon en toen ze had opgehangen, pakte ze Thia en stopte die in zo'n huisje. Daarna verdween de ene na de andere in zo'n huisje. Ik snapte er niks van en heb gekeken of ik bij ze kon komen. Dat lukte niet, ik kreeg de deurtjes niet open. Even later stond er een meneer voor de deur, dat bleek onze dokter te zijn. Ze heeft de anderen één vooréén uit hun huisje gehaald. Ze kregen dan een prikje en mochten weer weg. Toen iedereen, behalve ik, een prikje had gehad, ging die doktermeneer aan tafel zitten en schreef wat in papieren. We waren wel nieuwsgierig, maar niemand durfde van dichtbij te gaan kijken. We hebben toen geloot en Robbyn verloor. Terwijl iedereen een veilig plekje zocht, ging Robbyn op onderzoek uit. Ik ben vanuit de gang blijven kijken. Rob kreeg een paar aaitjes en een kriebel onder z'n kin van die dokter, dat schenen ze allebei wel leuk te vinden. Nadat de dokter weg was gegaan, heeft m'n mens 3x moeten roepen dat ze eten klaar ging maken. Rob en ik stonden al meteen bij de keukendeur, maar de rest kwam na die derde keer pas schoorvoetend te voorschijn.