Op de 67ste dag verloor ze de slijmprop en was ik er van overtuigd dat de bevalling snel zou beginnen. Maar nee hoor...ze nam er de tijd voor. Waarom zou ze zich ook haasten? De kleintjes zaten veilig in haar buik, ik was binnen pootbereik, alles stond en lag klaar... Niks aan de hand. Maar die avond durfde ik niet meer boven te gaan slapen. Na enig wikken en wegen, schoof ik alles in de zithoek opzij en sleepte een matras naar beneden. De ogen van de katten werden groot van verbazing.... en daarna van plezier. Je kon ze bijna snode plannen zien bedenken. Natuurlijk zag ik dat niet, druk als ik was met het maken van een slaapplaats voor mezelf. Maar eenmaal gestrekt en met de lampen uit....bleek welke mogelijkheden een aantal “monstertjes” had gezien. Het leek wel alsof ze mij en het matras als trampoline gebruikten. Meer dan 2-3 uurtjes slaap heb ik die nacht niet gekregen. Maar het voordeel daarvan bleek in de vroeg morgen tegen 6 uur toen ik zag dat Enor een flinke wee had. Mooi!! Schot in de zaak. Het duurde echter uren en uren voor de weeën toenamen in kracht en elkaar sneller begonnen op te volgen. Pas halverwege de middag zocht ze de kist op en bleef mij nauwlettend in de gaten houden. Samen hebben we de laatste weeën opgevangen die uiteindelijke resulteerden in de geboorte van een flinke zoon. Een prachtig rood mannetje dat wel 110 gram woog. Ze waste hem schoon en droog, krulde zich om hem heen en ging slapen. Ze was zo verschrikkelijk moe! Het is uiteindelijk bij dat ene kitten gebleven. De volgende ochtend bij de dierenarts bleek dat haar buik verder leeg was. Ze kreeg echter een pluim omdat ze er prima uitzag. Ook haar kersverse zoon kreeg een snelle controle en een een dikke pluim. Maar ook een kleine opmerking. Sinds zijn geboorte de vorige middag was meneer 19 gram aangekomen. Mogelijk moesten we dus overwegen om hem op dieet te zetten.... Hij kreeg de naam Jaunty Jenci. Jaunty betekent: zwierig, elegant,vlot, vrolijk, zelfverzekerd. En Jenci is Hongaarse naam, welke betekent: gezond, welvarend geboren. Beide delen van zijn naam doet hij ruimschoots eer aan. Groot geboren, met de ogen al deels open en hard groeiend, ontwikkelde dit kleine mannetje zich al snel in een enorme baby, een geweldige peuter en een reuze kleuter. Inmiddels is hij 13 weken oud, weegt tegen de 2 kilo....hoezo klein? Het is een prachtig kereltje geworden met een ondeugend maar lief en zachtaardig karakter. Ik hoop en verwacht dat hij in de toekomst een “hele grote” gaat worden. Niet alleen letterlijk van lichaamsomvang, maar ook figuurlijk door zijn aanwezigheid en zijn aard. |
Nederlandse Burmezen Club Member of Ocicat Club Holland |