De zomer was aangekomen en mijn vakantie stond voor de deur. Al vroeg in het jaar had ik plannen gemaakt om op reis te gaan. Uiteraard volgt dan ook de vraag: wat gebeurt er met de katten? Ook dat had ik al vroeg kunnen regelen. Ze zouden mogen gaan logeren in een prachtig kattenhotel met groepsaccomodatie. Ik had – net als vorig jaar – de Relax Room voor ze gereserveerd. Een mooi en ruim verblijf met talloze mogelijkheden: leuke krabpalen, stoelen, mandjes, hangmatten, een ruim assortiment aan speelgoed. Bovendien is er via een loopladder een heerlijke speelzolder te bereiken, wederom met vele relax en speelmogelijkheden. Als bonus heeft het verblijf ook nog een grote buitenren voorzien van alle gemakken.

Door omstandigheden moest ik last minute wat wijzigingen in de plannen aanbrengen, waardoor niet de hele groep naar het hotel vertrok. Miss Aami zou gaan logeren op een ander adres. Ze had plannen gemaakt met haar vriendje Tim, een prachtige lilac kerel die ze had leren kennen op facebook. Ook bij de katten staat de technologie voor niks. Alvorens hiermee in te stemmen, eerst maar eens contact opgenomen met die knul en zijn personeel. We (het personeel en ik) kwamen overeen dat het verliefde stel onder constante supervisie zou blijven en ze zou er mogen blijven gedurende mijn hele vakantie. Ik blij, Aami blij, personeel blij, Tim blij. En zo geschiedde.

Op vrijdagavond had ze haar koffertje klaar en bracht ik haar naar Tim toe. Hij heette haar keurig welkom, gedroeg zich als een heer door haar eerst zijn hele woning met buitenverblijf te laten zien en haar vervolgens in alle rust de kans te geven haar koffertje uit te pakken en te ontspannen. Ik zag al gauw dat het wel snor zat tussen deze twee, dus trok ik mij terug om met het personeel nog e.e.a. te overleggen. Daarna nam ik met een gerust hart afscheid van iedereen.

De volgende dag mocht ik mij verheugen op auto met chauffeur (Dank Paul). De auto werd nokkie vol geladen met alle katten en hun bagage, met een beetje moeite kregen we alles en iedereen er in. Op naar het hotel waar de dames en heren in meer (spinnende Mirre) of mindere (toch wat onzekere Hakan) mate van relaxheid uitstapten en in 5 minuten thuis waren. Ze waren hier vorig jaar ook geweest en herkenden het verblijf. Het was heerlijk om ze zo ontspannen te zien en ik kon ze dan ook met een gerust hart achter laten in de meer dan capabele zorgen van de hotelmanager.

Ik heb van een heerlijke vakantie genoten en hoorde geluiden van een hittegolf in Nederland. Daar zullen de warmte minnende katten best van genoten hebben. Aami en Tim werden al snel de dikste maatjes, ze konden het samen prima vinden. Ze maakten zich het erg gezellig... met warm weer heerlijk buiten... met wat meer koelte maakten ze zich het binnen gemakkelijk. En zo kwam van het één het ander.... Ze hadden het zelfs zo ontzettend fijn samen, dat toen ik kwam om Aami op te halen ze eigenlijk bar weinig zin had om mee te gaan.

Na wat liefdesverdriet herstelde en settelde ze zich. Natuurlijk was het even wennen om na een paar heerlijke weken met haar vrijer weer om te schakelen naar een leven als solo-dame. Maar in het juiste gezelschap en met wat tijd en geduld werd ze weer de lieve meid die ik kende. Niet chagerijnig of verdrietig. Nee, gewoon weer heerlijk haar gezellige, kroelerige, knuffelige zelf.

Enige tijd later vond er toch een verandering plaats. Ze voelde zich prima, maar wel een beetje vreemd, vertelde ze. Ook haar lichaam was niet meer hetzelfde, voelde anders aan. Ze liet zich door mij gewillig onderzoeken en al snel kon ik haar vertellen wat er aan de hand was. Ik bracht haar een blijde boodschap: ze had dikke, donkerroze tepeltjes en dat betekende dat er over zo'n 6 weken kleintjes verwacht mochten worden. Aami was in de zevende hemel. Zou zij kindjes krijgen van Tim? Die mooie lieve Tim, háár Tim? Ja, dat zou ze inderdaad.

Ze heeft met 6 weken zwangerschap inmiddels een mooi rond buikje. Het is nog niet echt geweldig goed te zien, maar wel heel goed te voelen. Een paar keer per dag komt ze bij me voor een buikmassage, want ze heeft gehoord dat dat goed voor de babies is. Volgens mij vind ze het gewoon lekker, want ze ligt zich in allerlei bochten te kronkelen. Nog een paar weken geduld... en dan hopen we gezonde, mooie en lieve kattenkinders te gemoet te mogen zien. De tijd zal het leren....