|
Za 11 februari 2006
 Zo 12 februari 2006 Mirre is erg stil. Ze eet het gehakt met smaak en plezier, maar ze is lang zo levendig niet. Haar gesnotter is toch weer terug gekomen en haar oogjes tranen. Steeds als ik dat zie, wrijf ik ze droog. Morgen toch maar even naar Douwe om haar na te laten kijken, misschien heeft ze nog een antibioticumkuurtje nodig. En als ze alleen vers vlees wenst te eten, heb ik ook aanvullende vitaminen en mineralen nodig voor haar. Ma 13 februari 2006 's Morgens eerst de dierenartspraktijk gebeld. Douwe is weer eens met vakantie, balen. Toch voor 's middags een afspraak gemaakt. Djavi kan ik morgen ochtend in Schijndel brengen voor castratie, na 16.00 uur mag ik hem dan weer ophalen. Mirre 's middags in een krat gezet, Djavi kwam meteen kijken wat daarvan de bedoeling was. In de auto mauwt ze er lustig op los, uit protest uiteraard. Helaas bij de praktijk een tijd moeten wachten, hoezo afspraak maken? Eenmaal binnen zetten we Mirre op de weegschaal: 1450 gram! Dat is wel erg veel afgevallen. De D.A. probeert naar haar longen te luisteren, maar ze snort zo hard, dat ze daar de nodige tijd voor nodig heeft. Zij klinken schoon. Ze vermoedt dat de ontsteking in het bolletje zit, in de bovenste ademhalingsruimte. Ze krijgt een antibiotica-mix ingespoten en druppels mee, 2x daags 7,5 ml. Ook krijg ik een blikje krachtvoer mee en een tablet waar ik stukjes af kan breken om, na oplossing in water, te mengen door vers vlees. Zo krijgt ze toch alles binnen. Thuis het blikje geopend, Mirre valt er meteen op aan. Een volgende portie maak ik vast klaar met wat brokjes er door heen gemengd, kijken of ze die dan mee eet. 's Avonds gaat het blikvoer zo naar binnen toe. De brokjes likt ze af en spuugt ze weer uit. Klein eigenwijs kreng! Di 14 februari 2006 Na het opstaan Djavi in een krat gezet en naar Schijndel gebracht. Daar meteen hypo-brokken voor Thia en 3 blikjes voor Mirre mee genomen. Dat gaat een leuke rekening worden. Bij thuiskomst eerst iedereen voorzien van eten, inclusief mezelf. 't Is misschien schijterig van me, maar als er één nuchter moet blijven, kan ik het niet over m'n hart verkrijgen om de anderen eten te geven en zelf te eten. Mirre eet nu de brokjes wel mee. Als laatste welliswaar, maar ze eet ze. Ze wordt ook weer actiever. Zo fijn om dat te zien. Als ik Djavi ophaal, mauwt hij meteen naar me. Alles is goed gegaan zeggen ze, dus gauw naar huis. Daar laat ik hem uit het krat. Zodra hij eruit is, klimt hij tegen m'n been aan. Ik til hem op en zo groggy als hij is, begint hij meteen m'n neus te wassen. Gek jong. Daarna loopt hij wat rond. Hij zoekt steeds weer de verwarming op, dus zet ik er een mand neer, zet hem er in en doe een handdoek over hem heen. Even blijft hij gelaten zitten. Zodra ik echter op de bank zit, komt hij naar me toe en klimt op schoot. Daar gaat hij liggen slapen. Als het tijd is voor het eten, komt hij al mauwend mee naar de keuken. Blijkbaar heeft hij honger. Ik geef hem maar een paar brokjes. Ik wil niet dat hij moet gaan spugen. Hij vindt het niet genoeg en duikt in Robbyns bak. Ik pak hem op en zet 'm op de grond. Hij loopt naar de verwarming en gaat op de poef liggen. Zodra ik echter weer op de bank zit, komt hij weer bij me liggen. Mirre wast Djavi's snoet. Dat is voor het eerst dat ik zie dat ze hem wast. Ik zorg er voor dat ze niet bij z'n kont in de buurt komt en niet te opdringerig is. Met tussenpozen valt Djavi 3x uit naar Mirre en waarom is me een raadsel. Bij die uitval slaakt hij een korte harde kreet, om daarna weer weg te doezelen. Later komt Zohra bij hem liggen ze ze wast hem stevig. Na een tijdje neemt Robbyn het over. De rest van de avond slaapt Djavi rustig door. Als ik naar boven ga, lijkt Djavi alweer een heel eind bij z'n positieven. Hij probeert een beetje met Mirre te spelen, maar ze is hem veel te snel af. Wo 15 februari 2006 Djavi trekt zich een beetje terug en slaapt erg veel. Blijkbaar heeft hij nog wat extra tijd nodig om bij te komen. Mirre echter wordt steeds actiever. Ze racet door de kamer en zit Zohra en Robbyn achterna. Die rennen semi-boos weg. Als ze het zat zijn, gaan ze op een kast zitten. Zonder hen vermaakt Mirre zich ook prima. Elke keer als ik naar de keuken loop, komt Mirre me luid mauwend achterna. Eten wil ze, nu! Zolang ik haar eten 50-50 mix, eet ze ook de brokjes op. Dan moet ik het wel één maaltijd vooruit klaarmaken. De brokjes worden dan een beetje zacht en gaan waarschijnlijk ook een beetje naar het vlees smaken. Eerst maar eens zien of ik haar weer op gewicht kan krijgen, daarna proberen het vlees af te bouwen. Do 16 februari 2006 Vanmiddag voor het eerst Mirre en Robbyn zien spelen. Dacht dat ze hem alleen maar achterna zat, maar ze deden tikkertje. Daarna hebben ze even geworsteld. Niet lang, want opeens kreeg Rob het benauwd en maakte dat hij wegkwam. Toch weer een stapje dichter bij m'n gewenst eindresultaat. |
Nederlandse Burmezen Club  Member of Ocicat Club Holland  |
© 2006-2024 Cattery Nimble Nymph - Alle rechten voorbehouden