|
Zo 5 febr 2006
 's Avonds rond 18.15 uur Stefanie en Mirre van het station opgehaald. 't Was een beetje druilerig weer, maar gelukkig niet koud. Thuis aangekomen hebben Robbyn en Djavi door het deurtje kennis gemaakt. Na één snuif ging Robbyn al jammerend in z'n achteruit. Daarna heeft hij in de poezenkamer een plekje op de hoogste plank gezocht en is daar blijven zitten. Djavi vond dat nieuwe ding wel interessant. We hebben hem eerst op de grond gezet en toen Mirre losgelaten. Die ging met opgeheven staart meteen op onderzoek uit. Djavi volgde haar op de voet, bezorgd mauwend als ze even uit het zicht verdween. Mirre heeft een stevig ronkend motortje en dat valt altijd prima in de smaak bij mij. Ze kopt ook lekker stevig. Ze ging dan bij mij en dan bij Stefanie langs voor een aai en een kopje. Totaal onbevreesd heeft ze ons en de woonkamer verkend. Ook de poezenkamer heeft ze bekeken, tot grote schrik van Quibus en Yottum die daar hun toevlucht hadden gezocht. Behalve wat gegrom en geblaas en een enkele mep, als ze toch te dichtbij kwam, ging het gelukkig niet. Ook Thia bleef rustig zitten op het aquarium, al hield ze de boel wel in de gaten. Zohra kwam Mirre zomaar tegen en stond op het punt om er van door te gaan. Toen Mirre echter een andere richting opging, bleef ze toch even zitten om te kijken. Om Stefanie terug naar het station te brengen en de boel veilig achter te laten, heeft Mirre even opgesloten gezeten in de badkamer, zeer tot ergernis van Djavi. Hij was dan ook blij dat ik weer terug was en Mirre vrij liet. Ze heeft nog een rondje door de kamer gedaan, met Djavi als schaduw. Daarna is ze op schoot in slaap gevallen. Voor de nacht was het de bedoeling dat Mirre in de woonkamer zou blijven en de rest van de kattenbende de rest van het huis zou hebben. Zowel Quibus als Thia hadden zich echter zo verschanst dat ik ze niet kon vangen en ook Robbyn zat nog steeds hoog. Dus toen de badkamer en toilet maar klaar gemaakt voor de nacht. Groot krat erin met warme kruik, kattenbak en een zooi speeltjes. Tenslotte eten en drinken en m'n meisje zou er veilig kunnen overnachten. Zelf was ze het daar niet helemaal mee eens. Ook Djavi was niet tevreden met deze nieuwe zet. Hij heeft nog lang bij de deur staan brullen. De volgende morgen eerst de oudere katten gevoerd, iedereen at. Ondertussen liet Mirre horen dat ze er nu eindelijk wel eens uit wou. Pas toen iedereen klaar was met eten, ben ik naar haar toe gegaan. Ze was meer dan blij me te zien en klom meteen in me. Eenmaal uit de badkamer stond Djavi al klaar om haar in ontvangst te nemen. Hij vindt haar mateloos interessant. Hij loopt achter haar aan en probeert constant om dicht bij haar in de buurt te blijven. Als ze dan ergens onderdoor loopt of ergens achterlangs waar Djavi met z'n grote lijf allang niet meer past, staat hij meteen bezorgd te mauwen en te kijken waar ze is. Ook probeert hij haar regelmatig in het nekvel te pakken. Mirre laat dit gelaten toe en zodra ze voelt dat ze los is, gaat ze er weer vandoor, met Djavi op de hielen. Di 7 februari 2006 Vannacht heeft Mirre niet in de badkamer gezeten. De andere katten waren zo rustig, dat ik het er wel op durfde te wagen. Na haar (gebrekkige) avondeten mocht ze weer met me mee uit de badkamer. Ik heb de katten welterusten gewenst en ben naar boven gegaan. Robbyn en Yottum zijn voor me uit de trap op gerend. Ik was nog bezig, toen ik Mirre met Djavi zag verschijnen. Ze heeft de hele verdieping verkend en haar trouwe schaduw volgde haar op de poot. Helaas voor hem zijn er boven allerlei kleine in- en doorgangetjes waar Mirre prima door kan, maar zijn grote lijf niet. Als ze weer eens uit z'n zicht verdween, stond hij zenuwachtig mauwend te kijken en liep te drentelen, net zo lang tot hij haar weer zag. Aan het voeteneinde had ik wat handdoeken gehangen, zodat Mirre mij ook kon vinden. Dat bleek niet nodig te zijn, ze vond haar weg toch wel. Waar ze de hele nacht geweest is, weet ik niet. Rond 6.00 uur kwam ze bij me en wenste onder het dekbed te mogen. Daar heeft ze zich opgekruld en is er blijven liggen tot ik opstond. 's Morgens kwamen pa en mam op de koffie. Ze waren uiteraard zeer nieuwsgierig naar de nieuwe kleine meid. Mirre was ook erg nieuwsgierig naar hen, toen ze de voordeurbel hoorde. Ze heeft met beide uitgebreid kennis gemaakt en geknuffeld. Nadat pa vertrokken was, heb ik met mam het dressoir leeggehaald, de pootjes eraf gehaald en er een balkenframe ondergezet. Mirre heeft lekker in de weg gelopen, de kruimeldief vond ze maar een gek ding en voor de boormachine was ze ook niet bang. Daarna het dressoir weer op z'n plek gezet en ingeruimd en daar heeft Mirre zich stevig mee bemoeid.Nadat ik ma thuis had gebracht en iets had gegeten, 's middagd op de bank geploft. Zooi katten op schoot en relaxen maar. 's Avonds heeft Djavi Mirre uitgebreid liggen wassen, vooral haar oortjes vindt hij heerlijk. Mirre lag luid knorrend te genieten en ging op een gegeven moment op zoek naar een tepel. Ze duwde eerst Djavi's ene poot opzij en vervolgens de andere om daarna z'n hele buik af te zoeken. Hij heeft het met verbazing aan zitten kijken. Wo 8 februari 2006. Vanmorgen mam opgehaald en samen de boekenkast onderhanden genomen. Mirre stond er weer met haar neus bovenop. Ook klom ze regelmatig in ons voor een beter overzicht. Ze heeft zich echter lelijk beet laten nemen door ons. Om de boekenkast ook van een balkenframe te voorzien, i.p.v. pootjes, hebben we die voorover op de grond gelegd. Na enige tijd kwam ik er dankzij Djavi achter dat Mirre er onder zat. Ze zat door de zijruitjes naar ons te kijken. Geen paniek, geen geluid, geen poging om er uit te komen. Gauw de kast opgetild en haar eronder uit gevist. Toen de klus weer geklaard was, hebben we de kast, met bemoeienis van Mirre, weer ingericht. Tussen de middag heeft Mirre goed gegeten, zo ongeveer voor het eerst. Zou dat nog van de stress zijn? Speelt het gesnotter een rol? Ik vind het niet prettig dat ze zo slecht eet. Gelukkig is ze verder wel actief en monter. Do 9 februari 2006 Pa kwam mam brengen terwijl ik nog met de kattenbakken bezig was. Hij heeft even met Mirre gespeeld en is toen weer gegaan. Mam is begonnen om de TV-kast leeg te halen. Zodra ik kon, heb ik de apparaten los gekoppeld en eruit gehaald. Mirre lijkt het wel gezellig te vinden, al dat gerommel. TV-kast ook voorzien van frame, weer ingericht en toen wat te eten klaargemaakt. Mam had rosbief meegebracht. Toen Mirre dat rook, ging ze zowat uit haar dak. Uit alle macht probeerde ze er wat van te pakken te krijgen. Blijkbaar toch honger? De brokken die ik haar aanbood vond ze niet interessant en aan het vlees heeft ze even gelikt om het daarna te negeren. Eigenwijs ding. 's Avond wel goed gegeten, naast Djavi heeft ze het restant van Robbyn's brokken naar binnen gewerkt. Vr 10 februari 2006 Mirre is nog steeds vrolijk, maar ik begin me zorgen te maken. Ze eet zo slecht. Ze speelt nog wel, dus dat is een goed teken, maar toch.... Na de zoveelste weigering van eten, bel ik Stef. Die noemt haar een verwend nest en stelt voor om haar vers rundergehakt te geven. Dat wordt morgen een trip naar de slager. |
Nederlandse Burmezen Club  Member of Ocicat Club Holland  |
© 2006-2024 Cattery Nimble Nymph - Alle rechten voorbehouden