Dromen loslaten is niet gemakkelijk, maar gezonder dan tegen-beter-weten-in toch maar blijven hopen dat het nog eens gaat lukken. Dat Deeba maar niet zwanger wilde worden, was een grote teleurstelling voor me. Ik had echt even wat tijd nodig om dat te verwerken. Ik heb daarover al geschreven in de vorige Cat Track. Maar: waar de ene deur dicht gaat, gaat er elders eentje open, volgens het gezegde. We geven de moed dus niet op.
Vlak voordat Deeba wederom niet zwanger bleek, is er een nestje geboren van dezelfde kater als die ik voor Deeba had uitgezocht. Ik kreeg de gelegenheid om uit dat nestje een kitten te kopen. Een mooi blauw meisje. Ook dat is een droom van me, eentje waar ik al een aantal jaren van hoop dat 'ie werkelijkheid mag worden. Met spanning volgde ik de ontwikkelingen. Helaas is het kitten na enkele weken overleden. Fokker en dierenarts stonden voor een raadsel. En ik zag, wederom, een droom in rook opgaan. Wederom ja, dat leest u goed. Er zijn eerdere gelegenheden geweest om aan een blauw poesje te komen. Het zat me echter niet mee en elke keer gebeurde er iets, waardoor het niet door ging: het kitten overleed, was niet van voldoende kwaliteit om de fok in te gaan, bleef bij de fokker zelf, etc. Jammer, maar ik geloof dat er ooit een gelegenheid komt.....en dan gaat die droom alsnog in vervulling. Nu is de tijd gekomen om even wat dingen voor mezelf op een rijtje te zetten en met andere fokkers van gedachten te wisselen. Vanuit Zweden kreeg ik het aanbod om een kleindochter van Deeba's zusje terug te krijgen. Een fantastisch aanbod waar ik erg blij mee ben. Op die manier kan ik de familielijn weer terug krijgen. Niet dat ik die volledig kwijt ben. Enor loopt hier natuurlijk ook nog rond. Tegelijkertijd kwam ook de gedachte bij me op dat dit misschien wel het juiste moment is om een nieuwe bloedlijn in m'n cattery te introduceren. Maar waarvandaan dan? Je bestelt niet zomaar even een kitten. Ik wil graag samenwerken met een betrouwbare fokker. Bovendien moet je dan ook de familielijnen van het kitten uitzoeken. Voor je het weet zit je toch weer terug op bekend terrein. Dat betekent veel snuffelen in stambomen en mailen met fokkers. Wie weet waartoe het leidt... Hopelijk gaat m'n droom aankomend jaar in vervulling en is zij meteen een mooie bijdrage voor het Burmese ras. |
Nederlandse Burmezen Club Member of Ocicat Club Holland |