11 maart 2006
Het gaat uitstekend met Mirre. Alleen die nies....die wil maar niet weg. Gelukkig geen snotterij, maar ik blijf me er ongemakkelijk bij voelen.
Tuttebolletje vindt de Echina Force Forte niet zo leuk meer. Ze stribbelt lekker tegen of ze houdt haar tong tegen haar verhemelte. Ben er wel achter dat, als ik haar op haar rug leg, de EFF heel gemakkelijk het keelsgat in verdwijnt. Zwaartekracht doet wonderen. Ik blijf doorgaan met geven, want ik wil van dat genies af. Het tranen is inmiddels zo goed als weg. Af en toe zie ik nog een druppie zitten, maar veel is het niet. Ze probeert nog regelmatig bij Djavi te drinken en die sukkel laat dat nog toe ook. Soms probeert ze het ook bij Robbyn, maar die zit daar niet op te wachten. Hij gromt een keer als waarschuwing en anders krijgt ze z'n tanden in haar vel, waarna hij vertrekt. Ze blijft dan verbijsterd achter.
Djavi's geknaag aan knuffels, kussenslopen e.d. begint eindelijk minder te worden. Hij is een ongelooflijk hardleers ventje. De 2 kasten boven met knuffels ga ik voorzien van gazen deuren. Dan zitten die vast veilig. De rest komt op een opgehangen frame aan het plafond. Ik heb al zovéél weg moeten gooien.
Het geknaag komt en gaat met vlagen. 't Is een hele tijd rustig geweest, maar eind januari sloeg de kolder weer in z'n kop. Heftiger dan ooit te voren. De Bitterbite heeft absoluut geen nut meer, hij knaagt er dwars doorheen. Gelukkig lijkt het nu wat minder te worden. Het is maar goed dat het zo'n ongelooflijk lieve dweil is, anders zou ik hem misschien wel een enkele reis Emmen cadeau doen.